Nyhende

Samuel Massie kjem til Ishavsmuseet med føredrag fredag 20. mars kl. 19.00. Samuel fortel om livet sitt og turen med Berserk. Samuel Massie drog frå eit liv som skuletapar i Bergen og reiste med Jarle Andhøy på den skjebnesvangre ekspedisjonen til Antarktis. Skuta «Berserk» forsvann 22. februar 2011, og året etter returnerte dei for om mulig å finne spor etter sine kameratar. Målet, før alt gjekk gale, var å plante det norske flagg på Sydpolen. Dei ville heidre Roald Amundsen 100 år etterpå. Bergenseren var aldri i tvil om han skulle bli med Jarle Andhøy attende til Antarktis for å leite etter «Berserk».

Ishavsmuseet har sett i gang arbeid med å få reist ei statue av Peter S. Brandal. Statuen skal få plass ved Ishavsmuseet på Brandal, og skal avdukast i september 2016.

Dette er då 100 år etter at Peter S. Brandal kom attende til Brandal med 300 tonn kol frå Svalbard med skutene «Signalhorn» og «Polaris». Dette vart starten på kolfeltet han grunnla som Kings Bay Kull Comp. A/S i Brandal City, eller Ny-Ålesund som vart namnet på staden noko seinare.

Fredag 20. februar kjem ishavsveteran Bjørne Kvernmo frå Alta til Ishavsmuseet. Bjørne starta å drive ishavet i 1973, og han er ein erfaren fangstmann, skyttar, skipper og reiar, og er framleis aktiv med meir enn 40 år bak seg på ishavet. Han har vore i ishavet med skutene Norvarg, Heimen, Veslemari, Arnt Angel, Harmoni, Polarstar, Polarfangst, Polarboy og Havsel. I dag er han skipper og reiar for skuta «Havsel». Siste åra har han fanga i Vestisen, men han har erfaring frå alle fangstfelta.

Fredag 30. januar kl. 19 er det klart for årets første polarkveld på Ishavsmuseet. Først ut i denne nye sesongen er Olav Orheim. Orheim er glasiolog og han har leia mange ekspedisjonar både til Arktis og Antarktis. Han tok doktorgrad i glasiologi ved Ohio State University, og vert i dag rekna som ein av verdas leiande isbreforskarar. Orheim byrja først hjå Norsk Polarinstitutt i 1965 som vitskapelig assistent. Seinare var han direktør for Norsk Polarinstitutt i 12 år.

Siste åra har Ishavsmuseet hatt stor suksess med ei rekkje interessante polarkveldar ved museet. Ny og gamal polarhistorie har blitt formidla til eit stadig større publikum, og styrar Webjørn Landmark gler seg til å presentere mange interessante namn til polarkveldane denne våren.

På nettsida til Ishavsmuseet vil du no finne ein link som heiter skutekatalog.

Her vil du finne dei fleste skukter som har delteke i selfangst, og nokre andre skuter som har delteke i polare ekspedisjonar.

Johannes Alme si bok om ishavsfolk si erfaring er no ute i nytt opplag. Boka kom ut på Tapir forlag i 2009, og vart raskt utseld frå forlaget.

Det er Ishavsmuseet på Brandal som no gjev ut andre opplag av boka. Dagleg leiar ved Ishavsmuseet, Webjørn Landmark, seier at museet er både glade og stolte over å få høve til å gjeve ut boka på nytt. Sidan første opplaget vart raskt utseld har det vore stor interesse og etterspurnad etter boka. Når forlaget viste velvilje til å overføre rettigheitene på boka til Ishavsmuseet, var vi aldri i tvil om å gje ut nytt opplag, seier Landmark.

Komande helg, laurdag 15. og søndag 16. november, er det klart for årets julemesse ved Ishavsmuseet på Brandal. Messa i år er heilt fullteikna, og heile 40 utstillarar er på plass med standar blant isbjørn og moskus, over fire etasjar på Ishavsmuseet, og kring ishavsskuta Aarvak.

Tema på polarkvelden denne gongen er polarkokken Adolf Henrik Lindstrøm.

Det er forfattar og journalist Jan Ove Ekeberg som er foredragsholdar på Ishavsmuseet denne kvelden. Ekeberg har stor interesse for det polare, og har skrive ei framifrå bok om polarkokken Lindstrøm.

Da jeg ankom Hvalrossbukta i Juni 1968, lurte jeg virkelig på hva jeg hadde gitt meg ut på.

Ett års kontrakt i denne ødemarka!?

Men etter kort tid endret dette synet seg totalt. Jan Mayens natur er vill og utilnærmelig. Svarte, skarpe lavaformasjoner stiger mot himmelen. Ikke en busk eller et tre som kan gi ly. Et tynt moselag gir et grønnlig skjær til de åsene der mosen har klart å klore seg fast. Om vinteren prøver stormene med alle midler å blåse alle «inntrengere» til havs. Men de dagene da skyene ikke ligger i bakkehøyde, eller tåka er tykk som suppe, eller snøfokket hindrer en å se fingrene på en utstrakt arm, da er det ubeskrivelig.

Å se Beerenberg strekke sitt mektige vulkankrater til 2277 m høgde, mens sola reflekterer lyset fra snøhvite breer, det kan ikke beskrives. Det må oppleves.

Gunnar Myklebust er første mann ut i ny runde polarkveldar ved Ishavsmuset denne hausten. Denne polarkvelden er også boklansering frå Samlaget med den rykande ferske boka til Myklebust, Ishavet. Pelsdyrfangst og vågemot.